ملامتگرى او را باز ندارد ، و بر خلاف دين با كسى عطوفت نكند تا حدود الهى را اجرا كند ، و بر او جايز نيست كه پيرو هواى نفس خويش باشد ، و دنيا را بر آخرت ترجيح دهد زيرا خداى عزّ و جلّ دوستى جهان ديگر را در دل او افكنده و همان گونه كه ما با چشم علاقه به اين جهان نگاه مىكنيم ، او به آخرت مىنگرد ، آيا كسى را ديده اى كه ديدن چهرهء زيبايى را براى تماشاى شخص بدمنظرى رها كند ؟ و خوردن غذاى گوارايى را بخاطر غذاى تلخى ، و بر تن كردن لباس نرمى را براى لباس خشنى ترك كند ؟ و نعمت جاودانهء پايدارى را بر دنياى سپرىشونده و رو به زوال برترى بدهد ؟ مصنّف كتاب گويد : دليل بر عصمت امام اين است : هر سخنى كه از گوينده اى نقل مىگردد ، تأويلات مختلفى در آن احتمال داده مىشود ، و حتّى آيات قرآن و رواياتى كه مورد اجماع فرقه‌هاى مختلف مسلمين است كه صحيح و بدون تغيير و تبديل و كم و زياد شدن در آن ، دست نخورده باقى مانده ، باز هم احتمال تأويلهاى گوناگونى در آن مىرود . بنا بر اين لازم است ، يك خبر دهندهء راستگو كه از دروغگوئى عمدى و خطا مبرّا است به همراه آن خبر باشد تا مردم

310