« دوشنبه » حسن و حسين ، و « سه شنبه » علىّ بن الحسين و محمّد بن علىّ و جعفر بن محمّد ، « چهارشنبه » موسى بن جعفر و علىّ بن موسى و محمد بن على و من ، و « پنچ شنبه » فرزندم حسن بن على ، و « جمعه » فرزند پسرم ، آن كس كه جماعت حق طلب بر گردش فراهم آيند ، و اوست كه زمين را از عدل و داد پر خواهد كرد ، همچنان كه از ظلم و بيداد پر شده باشد ، اين است معنى روزها در دنيا ، با آنان دشمنى نورزيد كه در آخرت با شما دشمن گردند ، سپس فرمود : خداحافظى كن و برو كه در امانت نمىبينم .
مترجم گويد : مصنّف كتاب در خصال ابواب السّبعة ( حديث 102 ) همين حديث را نقل كرده و در پايان فرموده است : معناى حقيقى روزها امامان نيست ، بلكه بطور كنايه گفته شده تا نااهلان متوجّه نشوند ، همچنان كه خداوند از پيامبر صلى الله عليه و آله و علىّ و حسن و حسين عليهما السلام به « تين » و « زيتون » و به « طور » به صورت كنايه نام برده ، و از زنان به « نعاج . . . » و شواهد ديگرى نيز آورده است .
باب 60 - معنى درختى كه آدم و حوا از آن خوردند 1 - أبا صلت هروى گويد : به امام رضا عليه السلام عرض كردم : اى فرزند پيامبر

286