گواهى مىدهد كه ذاتش غير از صفت است ) .
2 - ابن محبوب از فردى از امام ششم عليه السلام روايت كرده : شخصى در محضر آن جناب گفت : * ( « الله أَكْبَرُ » ) * حضرت فرمود : و خدا از چه بزرگتر است ؟
پاسخ داد : از همه چيز ، امام فرمود : تو مرزى براى او ساختى و او را محدود ساختى .
عرض كرد : پس چگونه بگويم ؟ فرمود : بگو : « * ( الله أَكْبَرُ مِنْ ) * أن يوصف » يعنى پروردگار بزرگتر از آنست كه وصف گردد .
شرح : گفته‌اند : * ( « الله أَكْبَرُ » ) * و لو اينكه به صيغهء أفعل تفضيل آمده ولى به معناى « كبير » است و أفعل به جاى فعيل گذارده شده كه صفت مشبه است بنا بر اين معنايش مىشود خداوند ذاتا بسيار بزرگ است ، و كلمه اى است كه شگفتزده شده هنگام الزام خصم آن را بر زبان مىراند ، ( مجمع البحرين : ص 309 س 23 ) و ظاهرا امام عليه السلام در صدد ردّ قول نحويين است كه گفته‌اند : اصلش « * ( الله أَكْبَرُ مِنْ ) * كل شىء » بوده و به جهت وضوح معنايش حذف گرديده است .
باب 12 - معناى اوّل و آخر ميمون البان گويد : از امام صادق عليه السلام شنيدم در پاسخ كسى كه از تفسير فرمودهء خداوند * ( هُوَ الأَوَّلُ وَالآخِرُ ) * ( اوست ابتدا و پايان ) ، ( در سورهء حديد آيهء

26