خدا نشسته بود ، فرشته اى به محضر آن جناب شرفياب گرديد كه داراى بيست و چهار چهره بود ، پيغمبر صلى الله عليه و آله به او فرمود : اى دوست من جبرئيل ، تا كنون تو را به چنين صورتى نديده بودم ؟ عرضه داشت : من جبرئيل نيستم ( نام من محمود است ، و ) خدا به من مأموريت داد ، كه خدمت برسم ، و نورى را به نورى همسر نمايم ، فرمود : كدام را با كدام ؟ جواب داد : فاطمه را به علىّ ، همين كه فرشته برگشت تا برود ، حضرت ديد ميان دو شانهء او اين دو جمله نوشته است ( محمّد فرستادهء خدا ، و علىّ وصىّ اوست ) حضرت به او فرمود : چند وقت است اين عبارت ميان دو شانهء تو نگاشته شده ؟ پاسخ داد : بيست و دو هزار سال قبل از آنكه پروردگار آدم را بيافريند . تذكر در سند خبر معلَّى مضطرب الحديث و المذهب است .
باب 38 - معنى ظالم بخود ، و مقتصد ، و سابق 1 - أبو عبد اللَّه كوفى علوى مرجع تقليد مردم فرغانه ( منطقهء وسيعى در پنجاه فرسنگى سمرقند ، و گفته‌اند در فارس نيز چنين روستائى هست - مأخوذ از پاورقى متن عربى ) به اسناد خود كه به حضرت صادق عليه السلام مىرسد روايت نموده :

246