مىباشد ، و خشمگين بر دو رويان ، و خواركننده و در هم كوبندهء كافران ( كه بر اثر بىتوجّهى به او تباه مىگردند ) . امام گوهر يكتاى روزگار خويش است ، و درجهء شخصيّت و ارزش والاى او به حدّى است كه هرگز كسى به پاى او نمىرسد ، و دانشش به قدرى عميق است كه هيچ عالمى توان انجام مسابقهء با او را ندارد . ( غير از امام بعد از او ) نه كسى جاى او را مىگيرد ، و نه مانند و همتائى براى اوست ، فضائل و كمالات را دارا است بدون آنكه براى بدست آوردنشان در مكتبى زانو زده باشد و يا به وسيلهء آموختن به دست آورده باشد ، بلكه اين امتياز به وسيلهء لطف خاصّ خداوند كه بسيار فاضل و بخشنده است نصيبش گرديده ، ( حال خود قضاوت كن كه با اين همه كمالات و ويژگيهاى بيشمار امام ) چگونه فردى كه آگاهيش محدود است قادر خواهد بود كه درجهء فضائل امام را بداند ، يا با ديد خود امامى برگزيند ؟ ! هرگز ، چنين چيزى نخواهد شد ! سبك مغزان موضوعى را مطرح كرده‌اند و در باره اش اظهار نظر مىنمانيد كه از دركش خردها گمگشته و حيران ، و دانشها در ميدان انديشه سر بگريبانند ، و انديشمندان صبور از تفكَّر در باره اش سرگردان و مدهوش بوده و مغزها ، و چشمها در حدقه ، به حالت حسرت در رؤياها بسر مىبرند ، و بزرگان از هر جهت در مقابلش اظهار كوچكى مىكنند ، و حكيمان

233