نموديم ، بدون اينكه نقصى داشته باشند ، يا او سزاوار نباشد ، و همه را شايسته گردانيديم ، و ايشان را رهبرانى ساختيم تا به فرمان ما مردم را به شاهراه حقّ هدايت نمايند ، و به ايشان وحى نموديم كه مردم را به انجام كارهاى نيك بخصوص نماز و پرداخت زكاة ترغيب كنند و آنان به پرستش ما پرداختند - انبيا : 72 و 73 ) و پس از آن همواره در دورانهاى پياپى در خاندان ابراهيم بود ، و از يك ديگر ارث مىبردند تا خداوند اين مقام پر ارج را به پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله داد ، و خود فرمود :
* ( إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْراهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوه وَهذَا النَّبِيُّ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَالله وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ ) * ( نزديكترين مردم به ابراهيم « در ارث بردن امامت او » كسانى هستند كه از او پيروى كنند ، و اين پيغمبر و پيروانش اهل ايمانند و خدا دوستدار و سرپرست مؤمنان است - آل عمران 3 : 68 ) پس امامت مخصوص پيامبر اسلام شد ، و او طبق فرمان خدا كه بر آن حضرت واجب ساخت پس از درگذشت خود به على عليه السلام سپرد ، و اين فضيلت را دودمان برگزيدهء او كه خداوند آنان را معدن دانش و ايمان ساخت صاحب شدند ، چنان كه در اين آيه فرموده است : * ( وَقالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَالإِيمانَ لَقَدْ لَبِثْتُمْ فِي كِتابِ الله إِلى يَوْمِ الْبَعْثِ ) * ( آنان كه به مقام علم و ايمان رسيده‌اند به آن كفّار گويند : چرا دروغ مىگوئيد ، در كتاب خدا ثبت شده كه بگور تا روز قيامت كه هم امروز است ، بسر برده‌ايد - روم 30 : 56 ) . ( اشاره به كفارى است كه قسم مىخورند كه ما بيش از ساعتى در دنيا نبوديم ) بنا بر اين امامت فقط در ميان اولاد علىّ عليه السلام خواهد بود تا روز باز پسين ، چون بعد از

229