5 - ابن مسعود گويد : پيامبر خدا صلَّى الله عليه و آله به علىّ بن أبى طالب عليه السلام مىفرمود : وقتى خداوند عزّ و جلّ آدم را آفريد ، و از روح خود در كالبد او دميد و فرشتگان را فرمان داد تا وى را سجده نمودند ، و او را در بهشت مأوى داد ، و كنيز خود حوا را همسر او نمود ، پس آدم سر برداشت و نگاهى به گوشهء عرش افكند و در آنجا پنج سطر نوشته ديد ، گفت : بار الها اينان كه نامشان را مىنگرم چه كسانى هستند ؟ خداوند عزّ و جلّ فرمود : ايشان شخصيّتهاى برجسته اى هستند كه هر گاه آفريدگانم از آنان درخواست شفاعت كنند ، من بىدريغ وساطت آنان را خواهم پذيرفت ، آدم عرض كرد : پروردگارا به منزلت و مقامى كه در پيشگاهت دارند تو را سوگند مىدهم ، چگونگى نام آنان را برايم بيان فرما ؟ خداوند تعالى فرمود : اما نخستين آنان نام من محمود و او محمّد است ، و دوم ايشان من عاليم و او علىّ است و سومى ، من فاطرم ، و او فاطمه است ، و چهارم من محسنم و او حسن است ، پنجم

129