4 - أبو ذر غفارى - رضى الله عنه - گويد : از پيغمبر خدا صلَّى الله عليه و آله شنيدم كه مىفرمود : من و على از يك نور آفريده شديم ، دو هزار سال قبل از آفرينش حضرت آدم ، ما در سمت راست عرش ، به تسبيح خدا مشغول بوديم ، آنگاه كه پروردگار آدم را آفريد آن نور را در صلب او نهاد و وقتى كه در بهشت مأوى گزيد در صلب او ، و هنگامى كه به آن ترك اولى دست يازيد باز هم در صلب او بوديم ، و زمانى كه نوح بر عرصهء كشتى قرار گرفت ما در پشت وى بوديم چون ابراهيم را در آتش افكندند ، ما در پشت او جاى داشتيم ، همواره خداى بزرگ ما را از پشتهاى پاكيزهء پدران به رحمهاى پاك مادران منتقل مىساخت تا پشت عبد المطَّلب ، سپس آن را دو نيم كرد مرا در پشت عبد الله و على را در صلب أبو طالب وديعه نهاد ، و براى من پيامبرى و رشد زياد ، و براى على خوش بيانى ، و تيزهوشى و دلاورى را قرار داد ، و براى هر يك از ما از دو نام خود نامى اقتباس كرد ، پس خداوند مالك عرش ، محمود است و من محمّد و پروردگار أعلى است - و در حالى كه به امير المؤمنين اشاره نمود - فرمود : و نام او « على » است .

128