جگر گوشه‌هاى او چيست ؟ فرمود مانند ستون از طلا و نقره انتهى ، حاكم گفته است اين حديثى است كه سندش صحيح است و بخارى و مسلم آن را نقل نكرده‌اند .
اين روايت از اسماعيل بن ابراهيم بن مهاجر است از پدرش و اسماعيل ضعيف است و ابراهيم پدرش اگر چه مسلم از او روايت كرده ولى اكثر محدثين او را ضعيف دانسته‌اند انتهى 22 - ابن ماجه از ثوبان روايت كرده است كه گفت رسول خدا صلَّى الله عليه و آله و سلم فرمود هنگام پيرى شما سه خليفه زاده با هم بجنگند كه خلافت نصيب هيچ كدام نشود سپس پرچمهاى سياه از سمت مشرق برآيد و آنها چنان بكشند كه مردمى نكشته باشند سپس چيزى گفت كه من حفظ نكردم فرمود چون او را ديديد با او بيعت كنيد و اگر چه بزانو بر روى يخ برويد زيرا او خليفه خداست كه مهديست انتهى .
رجال اين سند رجال صحيح بخارى و مسلم است جز آنكه در آن ابا قلابه جرمى وارد است و ذهبى و ديگران گفته‌اند كه او مدلس است و سفيان ثورى در آن وارد است و او بتدليس مشهور است و هر دو روايت را معنعن آورده‌اند و تصريح بسماع ننموده‌اند و مقبول نيست و عبد الرزاق بن همام در آن وارد است و او مشهور بشيعه گرى است و در آخر عمرش كور شده است و مخلوط نموده است . ابن عدى گفته است احاديث بسيارى در فضائل نقل كرده كه احدى با او موافقت نكرده است و او را بتشيع نسبت داده‌اند انتهى .
23 - ابن ماجه از عبد الله بن حرث بن جزء زبيدى از طريق ابن لهيعه از ابى زرعه از عمر بن جابر حضرمى از عبد الله بن حرث بن جزء گويد رسول خدا صلَّى الله عليه و آله فرمود مردمى از مشرق زمين خروج كنند و زمينه را براى مهدى آماده سازند يعنى سلطنت او را طبرانى گفته است اين لهيعه در نقل اين حديث تنها است و ما در نقد حديث على عليه السّلام كه طبرانى آن را در معجم اوسط خود نقل كرده بود پيش از اين گفتيم كه ابن لهيعه ضعيف است و استادش عمر بن جابر از او ضعيفتر است .
24 - بزار در مسند خود و طبرانى در معجم اوسط خود روايت ديگرى نقل كرده‌اند كه لفظ آن از طبرانى است از ابو هريره از پيغمبر صلَّى الله عليه و آله كه فرمود در امت من مهدى خواهد بود اگر كوتاه عمر باشد هفت سال و گر نه هشت سال و گر نه نه سال بيايد در دوران او امتم نعمتى يابند كه مانند آن نعمت نديده باشند آسمان بر آنها پياپى ببارد و زمين چيزى از گياه خود را ذخيره نگه ندارد و مال مانند خرمن باشد هر مردى گويد اى مهدى بمن عطا كن فرمايد برگير - طبرانى و بزار گفته‌اند محمد ابن مروان عجلى در نقل اين حديث تنها است و بزار

40