ما را پاكيزه كرد معصوم كرد و ما را گواه بر خلق خود و حجتها در زمين خود نمود ما را با قرآن قرار داد و قرآن را با ما نه از آن جدا شويم و نه از ما جدا شود . . . امام چهارم فرمود كه از امير المؤمنين عليه السلام پرسش شد از معنى قول رسول خدا ( ص ) براستى من بجا گذارم در ميان شما ثقلين كتاب خدا و عترت خود را كه چه كسانند عترت ؟ فرمود منم و حسن و حسين و نه امام از فرزندان حسين كه نهمى آنها مهدى و قائم آنها است از كتاب خدا جدا نشوند و آنهم از آنها جدا نشود تا بر رسول خدا در سر حوضش درآيند . . . ابن عباس گويد رسول خدا ( ص ) بعلى بن ابى طالب عليه السلام فرمود اى على من شهر دانشم و تو در آنى و هرگز در شهر وارد نشوند جز از در آن دروغ گفته كسى كه گمان برد مرا دوست دارد و تو را دشمن داشته باشد ، زيرا من از توام و تو از من گوشتت از گوشت منست و خونت از خون منست و روحت از روح من ، پنهانت پنهان منست و آشكارت آشكار من تو امام امت من و خليفه من هستى بر آنها بعد از من ، سعادتمند است كسى كه تو را اطاعت كند و بدبخت است كسى كه تو را گناه ورزد سود برد كسى كه ولايت تو را دارد و زيانمند است كسى كه تو را دشمن دارد فائز است كسى كه ملازم تو باشد و هلاك است كسى كه از تو جدا شود مثل تو و مثل امامان از فرزندانت مثل كشتى نوح است هر كس بر آن سوار شود نجات يابد و هر كس تخلف كند غرق شود و مثل شما مثل ستاره گانست هر

351