( 1 ) . . ابى عبد الله الصادق ( ع ) فرمايد پس از آنكه نوح از كشتى فرود آمد پنجاه سال زندگى كرد سپس جبرئيل بر آن حضرت نازل شد و عرض كرد اى نوح نبوت تو گذشت و روزگارت بسر رسيد اسم اكبر و ميراث نبوت و آثار علم نبوتى كه با تو است در نظر بگير و به پسرت سام تحويل بده زيرا من زمين را وانگذارم جز آنكه عالمى در آن باشد كه تا بعثت پيغمبر ديگر وسيله طاعت من و نجات مردم گردد و مردم را بدون حجت و دعوتكننده بسوى خود و راهنماى راه من و عارف بامر من وانگذارم من حكم كرده‌ام كه براى هر قومى رهبرى باشد تا سعادتمندان بوسيله او رهبرى شوند و حجت بر اشقياء تمام شود حضرت نوح اسم اكبر و ميراث علم و آثار نبوت را بفرزندش سام داد ولى حام و يافث علمى نداشتند كه از آن بهره برند فرمود نوح مژده هود را بآنان داد و دستور داد از او پيروى كنند و هر ساله يك روز وصيت او را مورد نظر قرار دهند و عيد آنها باشد چنانچه آدم بآنها امر كرده بود فرزندان حام و يافث زورگوئى پيشه كردند و فرزندان سام علمى كه داشتند پنهان كردند و بعد نوح از دولت حام و يافت بر سام تسلط يافت و اينست فرموده خداى عز و جل در سوره ( و الصافات آيه 87 ) و واگذاريم بر او در آخرين ميفرمايد واگذارد بر نوح دولت زورگويان را و با ذكر اين پيش آمد محمد ( ص ) را تسليت مىدهد فرمود اولاد حام سند و هندو حبش است و اولاد سام عرب و عجم است و دولت بر آنها تسلط داشت و وصيت نوح را عالم بعالم از هم ارث ميبرند تا خدا هود عليه السلام را مبعوث كرد

236