كنند و من اين حديث را با سند آن در محل مناسب اين كتاب بيرون نويس كرده‌ام ، منظور من از نقل اين خبر اثبات وفات امام يازدهم بود و چون غيبت محمد حنيفه و امام صادق جعفر بن محمد و موسى بن جعفر و حسن بن على عسكرى عليهم السلام باطل شد براى صحت و ثبوت وفات آنان تحقق آن در باره كسى كه پيغمبر ( ص ) و يازده امام ( ع ) تصريح كرده‌اند درست باشد و او حجة بن الحسن بن على بن محمد عسكرى است و من اخبار نصوص غيبت شخص آن حضرت را از قول آنان با سند خود در اين كتاب درج كرده‌ام هر كدام از مخالفين كه راجع بغيبت امام قائم از ما پرسش ميكنند يا معتقد بامامت يازده امام ، پدران آن حضرت هستند يا نيستند اگر هستند بايست امامت دوازده همى را بپذيرند زيرا پدران او كه امامان پيش ازويند باسم و نسب او را معرفى كرده‌اند و شيعه اتفاق دارند كه او امام قائم است كه بعد از يك غيبت طولانى ظهور ميكند و زمين را پر از عدل و داد مينمايد چنانچه پر از جور و ستم شده و اگر سؤال كنند عقيده بامامت يازده امام پيش از او ندارد ما در باره امام غائب جوابى باو نخواهيم داد و بايد اول امامت يازده امام پدران او را بر او ثابت كنيم ، چنانچه اگر يك يهودى بگويد چرا نماز ظهر چهار ركعت و نماز عصر چهار ركعت و نماز عشاء چهار ركعت است و نماز صبح دو ركعت و مغرب سه ركعت است جوابى ندارد بايد باو گفت تو منكر پيغمبرى هستى كه اين نمازها را دستور داده و شماره بر ركعات آنها نهاده بايد اول در نبوت او و اثبات آن با تو سخن گوئيم اگر نبوت او باطل باشد اصل اين نمازها باطل است و پرسش از آن جا ندارد و اگر نبوت او درست است بايست باين نمازها و عدد ركعات آنها اقرار كنى چون پيغمبر آنها را

126