دليل قانعكننده اى بياوريد با خواست رهبرى از خدا در پاسخ اين شبهه و اعتراض ميگويم مخالفين ما از راه نادانى اين اعتراض را وارد كردند و اگر قوه تشخيص و تامل و انديشه و سنجش را بكار ميانداختند و عناد و طرفدارى از سران موجود و گذشتگان خود را كنار ميگذاشتند ميدانستند كه هر وضعى در انبياء رواست و عملى شده در امامان واجب و لازمست حذو النعل بالنعل و القذة بالقذة چون پيغمبران نسخهء اصل امامان و سرچشمه آنانند و امامان جانشين و قائمقام پيغمبرانند و نصب شدند تا بجاى آنها حجت خدا باشند بر مردم تا حجت الهى از ميان نرود و شرايع و احكام تا آخرين دوره تكليف بندگانش بر جا بماند و بايد امام از همه جهت بجاى پيغمبر باشد ، اگر راه اعتراض در اينجا باز باشد رواست كسى بگويد پيغمبران حجت خدا هستند ولى امامان حجت خدا نميشوند چون در ماهيت پيغمبر از امام جداست و بگويد باز انبياء پيشوا هستند ولى اوصياء پيشوا نيستند چون آنها پيغمبرند و اينها اوصياء و باز بگويد براى اوصياء جائز نيست كه براى جهاد و امر بمعروف و نهى از منكر و وظائف خاصه نبوت قيام كنند زيرا در مقام رسالت وارد نيستند و در ماهيت خود رسول خدا نباشند و دنبال اين اعتراض از اين گونه محالات و اباطيل بسيار بشمار مىآيد و ذكر آنها مايه تطويل كتاب مىشود چون اين اعتراضات از طرف مخالفين ما فاسد است آن اعتراض هم فاسد است و بعلاوه ، ما اكنون ثابت ميكنيم كه همانندى در اوصاف معنويه و روش زندگى ميان انبياء و ائمه روشن و آشكار است 1 - بايست ائمه حجت خدا باشند بر خلق چنانچه انبياء حجت خدايند بر خلق او و بندگانش 2 - اطاعت ائمه فرض لازميست چون لزوم اطاعت انبياء و دليلش گفته خداى عز و جل است ( در سوره نساء آيه 59 ) از خدا اطاعت كنيد و از رسول خدا اطاعت كنيد و از فرماندهان

102