فعلى امام غائب خبر دهيد . آيا او مدّعى امامت هست يا نيست ؟ و اگر هست ، آيا مىتوانيم به نزد او برويم و از احكام دين از او پرسش كنيم يا نه ؟ اگر او مدّعى امامت است و به پرسشهاى ما پاسخ مىدهد كه او امام است ؛ و امّا اگر ادّعاى امامت ندارد و يا اگر به نزد او برويم پاسخ ما را نمىدهد ، پس او با كسى كه ادّعاى امامت ندارد برابر است .
در جواب اين سؤال گفته مىشود : امام راستگوئى كه پيش از وى بوده ما را به امامت او دلالت كرده است و نيازى نيست كه او خود ادّعاى امامت كند جز آنكه ممكن است او خود بر سبيل يادآورى و تأكيد اظهار امامت كند امّا بر سبيل ادّعائى كه نيازمند برهان باشد ، چنين امرى ضرورت ندارد زيرا امام راستگوئى كه پيش از او بوده است به امامت او تصريح كرده و وضع او را روشن نموده و از ادّعاى امامت و اقامهء برهان بىنياز ساخته است . سخن در اين باب ، شبيه عقيدهء ما در بارهء عليّ بن ابى طالب عليه السّلام است كه پيامبر أكرم صلَّى الله عليه و آله و سلَّم به امامت او تصريح فرموده است و خود نيازمند آن نبود كه دعوى امامت كند .
امّا در پاسخگوئى او به مسائل دينى : اگر براى كسب علم و كمال به او رجوع كنيد و به موضع او عارف و به امامت او مقرّ و معترف باشيد ، البتّه شما را آگاه

94