يازده‌گانه‌اند سخن گوئيم .
چنان كه اگر يك يهودى از ما پرسش كرده و بگويد چرا نمازهاى ظهر و عصر و عشاء چهار ركعت و نماز صبح دو ركعت و نماز مغرب سه ركعت است ؟ پاسخى نزد ما ندارد ، بلكه بايستى به او بگوييم تو منكر نبوّت پيامبرى هستى كه اين نمازها را آورده و عدد ركعات آن را معيّن كرده است و با او در بارهء نبوّت پيامبر اكرم و اثبات آن سخن مىگوييم و اگر نبوّت او باطل باشد اين نمازها باطل خواهد بود و پرسش از عدد ركعات آن نيز ساقط خواهد شد و اگر نبوّت او صلَّى الله عليه و آله و سلَّم ثابت گرديد ، لازم است كه به وجوب اين نمازها و عدد ركعات آن اقرار كنى ، زيرا پيامبر اكرم صلَّى الله عليه و آله و سلَّم آنها را آورده و امّتش بر آن اجماع و اتّفاق كرده‌اند ، خواه علَّت آن را بدانى يا ندانى و پاسخ كسى كه از امام قائم عليه السّلام پرسش مىكند دقيقا همين جواب است .
پاسخ اعتراض ممكن است معترضى كه آثار حكمت را نداند و از تدبير درست ملَّت بىخبر باشد بگويد : چرا صاحب الأمر شما غايب شد امّا پدران او كه شما ايشان را ائمّه مىدانيد غيبت نداشتند با آنكه شيعهء آل محمّد عليهم السّلام امروزه نسبت به دورهء بنى اميّه

88