و اينكه پدرشان امام محمّد باقر عليه السّلام شاهد به خاك سپردن او بوده است .
در اين هنگام كه حقّ بر سيّد روشن شد از آن عقيده برگشت و از اعتقادش استغفار كرد و به حقّ گرائيد و به مذهب امامى در آمد .
حيّان سرّاج گويد از سيّد بن محمّد حميرى شنيدم كه مىگفت : من از غاليان بودم و به غيبت محمّد بن حنفيّه اعتقاد داشتم و در اين گمراهى زمانى را به سر بردم تا آنكه خداوند به واسطه امام جعفر صادق عليه السّلام بر من منّت نهاد و از آتش نجاتم داد و به صراط مستقيم هدايتم كرد و پس از آنكه به واسطهء دلائلى كه از او مشاهده كردم ، دانستم كه او حجّت خدا بر من و همهء اهل زمانه است و اينكه او امامى است كه خداوند طاعتش را فرض و پيرويش را واجب كرده است ، به ايشان عرض كردم اى فرزند رسول خدا ! در باب غيبت و درستى آن اخبارى از پدرانتان به ما رسيده است بفرمائيد اين غيبت در بارهء كدام امام است ؟ فرمود :
غيبت در ششمين فرزند من است كه او دوازدهمين ائمّه بعد از رسول خدا است ، اوّل ايشان امير المؤمنين عليّ بن ابى طالب و آخر ايشان قائم به حقّ بقيّة الله در

65