دنيا زندگى مىكنند ، اى كميل ! آنان خلفاى الهى در زمين و دعوتگران به دين او هستند ، آه كه چه شوقى به ديدار ايشان دارم و از خداى تعالى براى خود و آنها استغفار مىكنم .
و در روايت عبد الرّحمن بن جندب در پايان اين كلام آمده است : اى كميل ! هر وقت خواستى برگرد .
و ابو احمد قاسم بن محمّد بن احمد سراج همدانىّ در همدان اين حديث را براى من به سند خود از عبد الرّحمن بن جندب فزارى از كميل بن زياد چنين روايت كرده است : امير المؤمنين عليّ بن أبى طالب عليه السّلام دست مرا گرفت و به ناحيهء گورستان كوفه بيرون رفتيم و چون به صحرا در آمد نشست و سپس فرمود : اى كميل بن زياد ! آنچه را كه برايت مىگويم حفظ كن : اين دلها ظروفى هستند و بهترين آنها حافظترين آنهاست ، و دنبالهء كلام بمانند حديث مذكور در فوق است ، جز آنكه در آن فرموده است : آرى اى خداى من ! زمين از قيامكنندهء به حجّت الهى خالى نمىماند تا حجّتها و بيّنات الهى باطل نشود و در آن نفرموده است : « ظاهر مشهور أو خاف مغمور » و در پايان آن فرموده است :
« إذا شئت ) *

543