از عبد الله بن عبّاس روايت است كه مىگويد : ما نزد رسول خدا نشسته بوديم و آن حضرت فرمود : « هر كه مىخواهد به آدم بنگرد در علمش و به نوح در مسالمتش و به ابراهيم در حلمش و به موسى در زير كيش و به داود در زهدش ، پس به اين شخص كه مىآيد بنگرد » . ابن عبّاس مىگويد : ما نگريستيم و بناگاه علىّ بن أبي طالب در آمد و با كمال وقار قدم بر مىداشت .
پس اگر درست است كه رسول خدا يكى از ائمّه را به انبياء و رسولان تشبيه كند ، براى ما درست است كه همهء ائمّه را به انبياء و رسولان تشبيه كنيم و اين دليل محكمى است و بنا بر اين ثابت گرديد كه غيبت حضرت صاحب الزّمان عليه السّلام همان غيبتى است كه در حضرت موسى و ساير انبياء وجود داشته است ، زيرا غيبت امام زمان عليه السّلام نيز به جهت سركشان و طواغيت است و به ملاحظهء مصلحتى كه در فصل اوّل ذكر آن گذشت . و از جمله ادلَّه‌اى كه معارضهء دشمنان ما را در نفى مشابهت ائمّه و انبياء عليهم السّلام باطل مىسازد ، اين است كه رسولانى كه پيش از پيامبر اكرم صلَّى الله عليه و آله و سلَّم بودند ، اوصيائشان پيامبران بودند ، پس هر كدام از اوصياء كه به

52