اگر بگويد مقصود پيامبر اكرم صلَّى الله عليه و آله و سلَّم از اين سخن وقت خاصّى بوده است ، نه همهء اوقات ، بايد ملزم شود كه مقصود از عترت هم افراد خاصّى هستند ، نه همهء اولاد ، زيرا آن وقت خاصّى كه مخالف ما ادّعا مىكند بهتر از آنچه كه ما مىگوئيم نيست ، بناچار مقصود پيامبر از خلافت قرآن و عترت يا عامّ است و شامل همهء اعصار و ازمان مىشود و يا خاصّ ، و اگر مقصود عام است پس بايد شامل آن عصرى كه علىّ بن أبى طالب قيام به امامت كرد نيز بشود ، مگر آنكه كسى بگويد او ستم كرد و در محضر او كسانى از فرزندانش بودند كه از او اعلم بودند و اين سخن را هيچ مسلمانى نمىگويد و هيچ مؤمنى آن را بر رسول خدا صلَّى الله عليه و آله و سلَّم روا نمىداند .
و مراد ما از نقل سخن پيامبر اكرم كه فرمود :
« إنّهما لن يفترقا حتّى يردا عليّ الحوض » در اين باب آن است كه ثابت كنيم امر حجّتهاى الهى عليهم السّلام تا روز قيامت متّصل و مداوم است و قرآن از حجّتى از ائمّه كه همواره همراه آن باشد خالى نيست و آنها همان عترت عليهم السّلام هستند كه حكم آن را تا روز قيامت مىدانند ، زيرا پيامبر اكرم فرموده‌اند :
« لن يفترقا حتّى يردا عليّ الحوض » و همچنين است اين سخن آن حضرت كه « إنّ مثلهم كمثل النّجوم كلَّما غاب نجم طلع ) *

459