مشهور بوده‌اند ، و اگر اين امام ، مانند ائمّهء پيش از خود آشكار و معروف نباشد ، امر امامت آن يازده امام قبل از او نيز تباه و بيهوده مىگردد ، همچنان كه امر - صاحب الزّمان به واسطهء نبودن و عدم امكان دستيابى به او ، تباه و بيهوده است .
به توفيق الهى در پاسخ به اين اشكال مىگويم : دشمنان ما به آثار حكمت خداى تعالى نادانند و راه و روش حجّتهاى خدا را در هر عصر و زمانى نسبت به پيشوايان ضلالت در دولتهاى باطل نمىدانند ، زيرا مسلَّم است كه ظهور حجّتهاى الهى در مقامات پيشوايى خود بر سبيل امكان و تدبير ، نسبت به مردم زمان خودشان است ، و اگر حال طورى باشد كه امام بتواند تدبير و رهبرى اولياءش را بر عهده گيرد ، ظهور آن حجّت لازم خواهد بود ، و اگر حال طورى باشد كه امام نتواند تدبير در رهبرى اولياءش را بر عهده گيرد و حكمت الهى موجب استتار او گردد و تدبير نيز آن را اقتضاء كند ، خداوند او را در پشت پردهء غيبت نهان ساخته و مستور فرمايد تا وقتى كه اجل غيبت فرا رسد ، همچنان كه همهء حجّتهاى پيشين خداوند از زمان وفات آدم عليه السّلام بر همين منوال بوده است و اين موضوع آثار صحيحه و آيات قرآن كريم دلالت دارد .

42