است تا به غايتى كه بدان معروف و مشهور شده‌اند و امام اموال مردم را نگرفته است ، بلكه خمسى را كه خداى تعالى واجب ساخته درخواست نمود ، تا آن را به مصرفى كه مأمور است برساند و كسى كه حكم خمس را آورده همان رسول اكرم است و قرآن هم بدان گوياست ، خداى تعالى مىفرمايد : بدانيد هر غنيمتى كه يافتيد خمس آن متعلَّق به خداوند است [1] و فرموده : از اموال ايشان صدقه‌اى بستان . [2] پس اگر در گرفتن مالى عيب يا طعنى است ، آن بر كسى است كه ابتدا كرده است و الله المستعان .
و به صاحب كتاب مىگوئيم : به ما بگو كه اگر امام شما خروج كرده و پيروز شود ، آيا خمس مىگيرد ؟ خراج را گردآورى مىكند ؟ آيا از فىء و غنائم و معادن و مانند آن ، حقّ را مىستاند ؟ اگر بگويد : خير كه او با حكم اسلام مخالفت كرده است . و اگر بگويد : آرى ، به او مىگوئيم : اگر كسى بر او احتجاج كرده و بگويد خداى تعالى فرموده است : از كسى پيروى كنيد كه از شما اجرى درخواست نكند و بگويد خداى تعالى فرموده است : بسيارى از دانشمندان و راهبان اموال مردم را مىخورند ، به او چه مىگوئيد تا اماميّه نيز مشابه آن را به

[1] الانفال : 41 .
[2] التوبة : 103 .

222