به امامت معيّن كرده و بر خلايق حجّت ساخته است ، بلكه آنچنان كه اخبارش به تو رسيده است آنها به نظر خود فلانى را انتخاب كردند .
سوم آنكه دشمنان علىّ عليه السّلام در حقّ يكى از اصحاب امير المؤمنين عليه السّلام گواهى مىدادند كه او دروغ نمىگويد ، زيرا پيامبر اكرم صلَّى الله عليه و آله و سلَّم فرموده است : « آسمان سايه نيفكنده و زمين بر پشت خود حمل نكرده شخصى را كه راستگوتر از ابو ذرّ باشد » پس شهادت او به تنهايى بر شهادت ايشان مقدّم است .
چهارم آنكه دشمنان وى نيز مثل دوستانش رواياتى در بارهء او نقل كرده‌اند كه به امامت عليّ عليه السّلام دلالت دارد ، امّا به واسطهء تأويل ناروا از آن روايات إعراض كرده‌اند .
پنجم آنكه دشمنان وى روايت كرده‌اند كه حسن و حسين عليهما السّلام آقاى - جوانان اهل بهشتند ، و باز روايت كرده‌اند كه پيامبر اكرم صلَّى الله عليه و آله و سلَّم فرموده‌اند :
« هر كس عمدا بر من دروغ بندد ، بايد نشيمنگاهش را از آتش قرار دهد » و چون هر دوى آنها به امامت پدرشان گواهى مىدهند و به شهادت رسول اكرم اهل بهشتند ، واجب است كه تصديقشان كنيم ، زيرا اگر در گواهى به امامت پدرشان دروغ گفته باشند نه تنها اهل بهشت نخواهند بود ، بلكه به جهنّم خواهند رفت و حاشا كه آن دو پاك و طيّب و راستگو ، اهل بهشت نباشند .

117