چنين كارى قادر است و خصوصيّت فوق العاده‌اى هم در اين گروه نباشد ، به حكم عقل و انصاف و عادت و تجربه گواهى آن گروههاى بسيار را نمىتوان ردّ نمود و شهادت اين گروه اندك را پذيرفت ، زيرا در بارهء گروه دوم بدگمانى وجود دارد ، امّا گروههاى نخستين از تهمت بر كنارند .
اگر مخالفين ما بگويند در بارهء شهادت سلمان و ابو ذرّ و عمّار و مقداد در حقّ امير المؤمنين عليه السّلام ، و شهادت آن گروه و آن مردم بسيار در حقّ ديگرى چه مىگوئيد و كدامشان بر صوابند ؟
مىگوئيم : براى امير المؤمنين و اصحاب اندكش امتيازاتى بود كه در جمع مقابل نبود و اگر شما اين امتيازات يا نزديك به آنها را به ما نشان دهيد ، حقّ بجانب شما خواهد بود :
اوّل آنكه دشمنان امير المؤمنين عليه السّلام همه اقرار و اعتراف به فضل و طهارت و علم او دارند و ما و ايشان متّفقا در بارهء او از پيامبر صلَّى الله عليه و آله و سلَّم روايت كرده‌ايم كه فرمود : خداوند دوست كسى است كه او را دوست بدارد ، و دشمن كسى است كه او را دشمن بدارد ، بنا بر اين واجب است كه او پيروى شود و نه ديگرى .
دوم آن كه دشمنان علىّ به او نگفتند كه ما گواهيم پيامبر اكرم صلَّى الله عليه و آله و سلَّم فلانى را

116