آن حضرت فرمودند : امير المؤمنين على عليه السّلام با جماعتى از مردم از شهر خارج شده تا به يك يا دو ميلى كربلاء و به محل افتادن شهداء رسيدند سپس فرمودند : در اين مكان دويست پيغمبر و دويست وصى پيغمبر و دويست سبط پيغمبر قبض روح شده كه تمام آنها شهيد هستند ، پس از اين كلام پاى مبارك از ركاب بيرون آورده و در حالى كه روى قاطر بودند آن مكان را طواف كرده و در حين طواف مىفرمودند : محل خواباندن مركبها ، و محل افتادن شهداء ، شهداء قبل از ايشان بر آنها سبقت نگرفتهاند و كسانى هم كه بعد از آنها خواهند آمد به ايشان ملحق نخواهند شد . مترجم مىگويد : اين عبارت كنايه است از اينكه از بد و خلقت تا انقراض عالم هيچ يك از شهداء مقام و منزلت شهداء كربلاء را ندارند .