باب 69 - معجزاتى كه از مزار آن حضرت ظاهر شده و استجابت دعا در آن بقعه 1 - ابو طالب حسين بن عبد الله طائى گويد : از محمّد بن عمر نوقانىّ شنيدم كه ميگفت : من شبى تار در شهر خود « نوقان » در بالا خانه اى بخواب بودم ، يك مرتبه از خواب پريدم و نظر كردم در آن ناحيه اى كه قبر علىّ بن موسى - الرّضا عليهما السّلام در سناباد بود ، ديدم نورى بلند شده تا بآسمان و تمام آن ناحيه را چون روز روشن نموده ، من در مورد امامت آن حضرت عليه السّلام در شك بودم و باور نميكردم كه او حق باشد ، مادرم - كه او نيز در امر امامت او مخالف بود و او را باور نداشت - گفت : تو را چه مىشود ؟ گفتم نورى ساطع ميبينم كه تمامى جوّ را گرفته است و آن مشهد از پرتو آن پر شده است ، سپس مادرم گفت : چنين چيزى امكان ندارد و جز اين نيست كه اين خود از ( وسوسهء ) شيطان است . و گفت : در شب ديگرى كه تاريكى آن شديدتر از شب اوّل بود مانند همان كه در آن شب ديده بود تكرار شد و آن مشهد از نور پر شده بود ، در اين حال مادرم را با خبر ساخته و بدان جا آوردم تا اينكه او نيز آنچه من ديده بودم دو مرتبه او با چشم خويش ديد كه تمام آن منطقه در سناباد از نور پر شده است ، آن را عجيب دانست و بنا كرد حمد خدا گفتن ، الَّا اينكه مانند من درست ايمان

685