نام کتاب : عيون أخبار الرضا ( ع ) ( فارسي ) نویسنده : الشيخ الصدوق جلد : 2 صفحه : 486
آن حضرت در طوس بسمّ كشته شد ، و در خانهء حميد بن قحطبهء طائى در همان بقعه اى كه هارون دفن شده بود در كنار هارون بخاك سپرده شد . ( سلام الله و بركاته عليه ) . 2 - محمّد بن موسى بن متوكَّل - رضى الله عنه - بسند مذكور در متن از حسين بن خالد صيرفىّ روايت كرد كه حضرت رضا عليه السّلام فرمود : هر كس معتقد به تناسخ باشد كافر است ، سپس فرمود : خداوند غلات را از رحمتش دور گرداند ، كاش يهودى بودند ، اى كاش مجوسىّ بودند ، اى كاش نصرانىّ بودند ، اى كاش قدرىّ [1] مذهب بودند ، كاش از مرجئه [2] بودند ، كاش حرورى [3] بودند ! ؟ ( يعنى غالى از همهء اين منحرفين بدتر است ) ، آنگاه فرمود : با
[1] . قدريّه قومى هستند كه ميگفتند : همگى افعال و اعمال ايشان مخلوق خودشانست ، و خدا را در آن اعمال قضائى نيست ، و در حديث آمده است كه : « هيچ قدرى به بهشت داخل نميشود ، و او كسى است كه ميگويد : چيزى كه خدا بخواهد تحقّق نمىيابد ، و آنچه شيطان بخواهد متحقّق مىشود » . [2] . مرجئه فرقه اى از مسلمانانند كه بعقيدهء ايشان با بودن ايمان ، هيچ معصيتى زيان نميرساند ، همان طور كه با كفر طاعتى سود نمىدهد . و وجه تسميهء ايشان اينست كه بعقيدهء اين گروه خدا عذاب ايشان را در برابر گناهان بتأخير افكنده ، و گفته شده است كه ايشان همان فرقهء جبرى هستند كه بعقيدهء ايشان بنده انجام دهندهء فعلى نيست و اضافهء فعل به او مجازيست چنان كه ميگوئيم : نهر روان شد ، و آسيا بگردش افتاد . و مجبّره را از آن جهت مرجئه ناميدهاند كه ايشان امر خدا را بتأخير مىافكنند ، و معاصى كبيره را مرتكب ميشوند ، و در بيانى حكايت شده از مطرّزى آمده است كه ايشان را از آنرو به اين نام ناميدهاند كه حكم مرتكبين كبائر را بروز قيامت موكول ميكنند . و بنظر ميرسد كه در اثر اشكالات بسيارى كه مردم به بعض از صحابه وارد مىكردند و پاسخ صحيحى نداشت اين مذهب اختراع شد . [3] . حروريه طائفه اى از خوارجند كه از علىّ عليه السّلام بيزارى جستند ، و بكفر او گواهى دادند . و اين عنوان منسوب به « حرورا » - بفتح اوّل و دوم و سكون واو - دهكده اى در بيرون كوفه است ، زيرا اين فرقه در آغاز كار خود در آن مكان اجتماع كردند ، و با علىّ عليه السّلام از در مخالفت درآمدند ، و از اين رو به آن دهكده منسوب شدند .
486
نام کتاب : عيون أخبار الرضا ( ع ) ( فارسي ) نویسنده : الشيخ الصدوق جلد : 2 صفحه : 486