ميشد شش ركعت نماز بجاى مىآورد ( يعنى سه نماز دو ركعتى ) ، و در ركعت اوّل پس از حمد ، * ( قُلْ يا أَيُّهَا الْكافِرُونَ ) * را قراءت ميكرد ، و در ركعت دوم پس از حمد * ( قُلْ هُوَ الله أَحَدٌ ) * را ، و در چهار ركعت ديگر حمد و * ( قُلْ هُوَ الله أَحَدٌ ) * را و در هر دو ركعت سلام مىداد ، و در ركعت دوم هر كدام هم پس از قراءت و پيش از ركوع قنوت ميخواند ، آنگاه اذان ميگفت و دو ركعت ديگر نماز بجاى مىآورد ، سپس اقامه مىگفت ، و نماز ظهرش را بجاى مىآورد ، و چون سلام نماز را مىداد تسبيحات اربعه ( سبحان الله و الحمد لله و لا اله الَّا الله و الله اكبر ) را آنقدر كه خدا ميخواست ادا ميكرد ، بعد بسجده ميرفت و سجدهء شكر بجاى مىآورد و در آن حال يك صد بار « شكرا لله » ميگفت ، و چون سر خود را از سجدهء شكر بر ميداشت از جا بر ميخاست و شش ركعت ديگر نماز بجاى مىآورد ، در هر ركعت پس از حمد ، * ( قُلْ هُوَ الله أَحَدٌ ) * را ميخواند و سر هر دو ركعت سلام مىداد و در ركعت دوم هر نماز پس از قراءت و پيش از ركوع قنوت مىخواند ، و چون تمام ميشد اذان ميگفت و دو ركعت ديگر نافله بجاى مىآورد و در ركعت دوم قنوت مىخواند ، و پس از سلام برخاسته و بنماز

422