كنيد ، و بدانيد كه شما بهيچ چيز او را شكر نكنيد - پس از ايمان بخدا و اعتراف بحقوق اولياء او از آل محمّد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله - كه نزد او محبوبتر باشد از :
يارى رساندن مؤمنين بيكديگر در امر دنيايشان كه محلّ عبورى است براى آنان تا خود را به بهشت پروردگارشان برسانند ، آرى هر كس چنين كند ( يعنى برادران دينى خود را در امورشان يارى دهد و اعانت نمايد و افتاده و بينوايشان را دستگيرى كند ) بىشكّ از خاصّان خداوند تبارك و تعالى شمرده خواهد شد ، همانا رسول خدا صلى الله عليه و آله را در اين باب كلامى است كه سزاوار نيست عاقلى از فضل و رحمت خدا غفلت كند و بدان اهميّت ندهد ، اگر در آن بينديشد و بدان عمل كند ، و آن كلام اينست كه برسول خدا صلى الله عليه و آله گفتند : فلانى هلاك شد زيرا گناهانش چنين و چنان است ، حضرت فرمود : اين طور نيست بلكه نجات يافت و خداوند عملش را ختم بخير مىكند و بزودى همهء گناهان او را خواهد بخشيد ، و آنها را بحسنات مبدّل خواهد نمود ، چرا كه او در راهى ميگذشت و مؤمنى عورتش نمايان شده بود ( در حالى كه ) خودش نميدانست ، پس اين مرد بدون اينكه او متوجّه شود عورت او را پوشانيد از ترس آنكه اگر مطَّلع شود خجالت بكشد ، و با يك ديگر ميرفتند تا در ميان درّه اى آن مرد فهميد كه او چنين كارى كرده است ، گفت : اى مرد ! خداوند ثواب ترا جزيل و بسيار ، و

387