نكنيد ، تا اينكه براى بار يازدهم ابرى پديد آمد ، در اين بار امام فرمود : اين ابر را خداوند عزّ و جلّ بسوى شما برانگيخته پس او را بجهت تفضّلى كه بر شما كرده است سپاس گوئيد ، اكنون برخيزيد و بقرارگاهها و منزلهاى خود برويد ، و اين ابر بالاى سر شما است و نميبارد تا بخانه و منازل خود برسيد آنگاه باريدن ميگيرد ، و آن مقدار بر شما خير ميبارد كه شايستهء كرم خداوندى است ، و سزاوار شأن و جلال اوست . اين بگفت و از منبر بزير آمد ، و مردم بازگشتند ، و ابر همچنان بود و نمىباريد تا همگان نزديك منازل خود شدند ، آنگاه بشدّت شروع بباريدن نمود ، و رودها و استخرها و گودالها و صحراها را همگى آب فرا گرفت ، و مردم شروع كردند به تبريك و تهنيت گفتن به فرزند رسول خدا صلى الله عليه و آله بسبب كرامتى كه خداوند عزّ و جلّ بدو مرحمت فرموده است ، و ميگفتند :
گوارا باد او را اين كرامت ! آنگاه حضرت ميان جمعيّت آمدند و مردم بسيارى حاضر شدند ، آنگاه فرمود : ايّها النّاس ! از خدا بترسيد و نعمتهاى او را قدر بدانيد و بنافرمانى كردن ، نعمتها را از خود گريزان ننمائيد ، بلكه ( نعم الهى ) را بطاعت و بندگى و شكرگزارى بر آنها و بر عطاياى پى در پى خداوندى ، دائمى و هميشگى

386