جواب نامه نوشت كه من فردا خود بحمّام نمىروم و صلاح نميدانم كه تو هم بحمّام روى و همچنين براى فضل نيز مصلحت نمىدانم كه فردا بحمّام رود ، مأمون دو بار نامه نوشت و حضرت هر دو بار جواب فرمود : كه من فردا بحمّام نمىروم زيرا رسول خدا صلى الله عليه و آله را در همين شب در خواب ديدم كه بمن فرمود :
يا علىّ فردا بحمّام نرو ، پس براى تو هم يا امير المؤمنين صلاح نميدانم بحمّام روى و همچنين براى فضل . مأمون بحضرت نوشت راست مىگوئى آقاى من ، و رسول خدا راست گفته است ، من بحمّام نخواهم رفت ، و اما فضل ، خود بهتر ميداند چه ميكند ، ياسر گويد : چون شام شد و خورشيد غروب كرد ، حضرت بما فرمود بگوئيد :
« نعوذ با لله من شر ما ينزل في هذه اللَّيلة » ما شروع كرديم بگفتن آن ذكر و مرتّب آن را ميگفتيم ، تا صبح شد و حضرت نماز بجاى آورد ، فرمود بگوئيد :
« نعوذ با لله من شر ما ينزل في هذا اليوم » ، در حدود طلوع شمس حضرت فرمود : ببام بالا رو و گوش ده كه آيا چيزى ميشنوى ، چون من ببالاى بام خانه رفتم صداى زارى و شيون شنيدم و آن صدا بسيار شد كه ناگاه ديدم مأمون از آن درى كه از قصرش بمنزل حضرت باز ميشد داخل شد و ميگفت : اى آقاى من ! ، خداوند

373