2 - محمّد بن موسى بن متوكَّل - رحمه الله - بسند مذكور در متن از محمّد بن سنان روايت كرده كه گفت : از حضرت رضا عليه السّلام شنيدم مىفرمود :
خداوند خمر را حرام كرد براى آن فسادى كه در آن است و فكر و انديشهء شارب خود را دگرگون ميسازد ، و وادار به انكار خداى عزّ و جلّ مىنمايد ، و بافتراء بستن بر او سبحانه و پيمبران او مىانجاماند ، و ديگر فسادهائى كه در آن موجود است از قبيل قتل ، ناسزا گوئى و تهمت و زنا و سرباز نزدن از هر گناهى ، و بدين سبب حكم كرديم بر حرمت هر مستكننده اى از نوشيدنيها كه حرام است چون در بر دارد آنچه خمر در بر دارد و مىكشاند بهمان جايى كه خمر ميكشاند ، پس هر كس بخدا و قيامت ايمان دارد و ولايت ما خاندان نبوّت را داراست و دوستى ما را ادّعا مىكند ، بايد از آن و از هر نوع مستكننده اى كه باشد بپرهيزد ، زيرا ميان ما و شرابخوار هيچ گونه رابطه اى برقرار نخواهد بود ( يعنى شرابخوار اميدوار به ولايت و دوستى ما نباشد كه در آخرت نجاتش بدهد ، چون از شفاعت ما محرومند ) .

198