همسر خود از خانه بيرون مىرفت ، و امّا آن زنى كه گوشت بدن خويش را مىخورد آن بود كه خود را براى نامحرمان زينت مىكرد ، و امّا آنكه دست و پايش را به هم زنجير كرده بودند و مارها و عقربها بر او مسلَّط بودند زنى بود كه درست وضو نمىساخت و لباسش را از آلودگى به نجس ، تطهير نمىكرد ، و غسل جنابت و حيض بجاى نمىآورد و خود را نظيف نمىساخت ، و به نماز اهميّت نمىداد ، و امّا آن كر و كور و لال زنى بود كه از غير شوهر خويش داراى فرزند مىشد و به شوهر خود نسبت ميداد ، و آنكه گوشت بدنش را با مقراضها مىبريد پس وى زنى بود كه خود را در اختيار مردان اجنبى مينهاد و خود را بدانها عرضه مينمود ، و امّا آن زنى كه سر و رويش آتش گرفته بود و مشغول خوردن روده‌هاى خود بود آن كسى بود كه دلَّالى جنسى به حرام ميكرد ، و امّا آنكه سرش سر خوك و بدنش بدن حمار بود آن زنى بود كه سخنچينى به دروغ مينمود ، و امّا آنكه رخسارش رخسار سگ بود و آتش در دبر او ميريختند و از دهانش بيرون مىآمد آن زنى آوازه خوان و نوحه گر و حسود بود ، آنگاه پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : واى بر زنى كه شوى خويش را به غضب آرد ، و خوشا به حال

665