نصّى ديگر :
29 - محمّد بن سنان گويد : يك سال قبل از اينكه امام كاظم عليه السّلام را به عراق ببرند ، روزى بر ايشان وارد شدم ، فرزندشان « عليّ » نيز مقابل حضرت بود ، امام كاظم عليه السّلام به من فرمودند : محمّد ! عرض كردم : بفرمائيد ، فرمودند :
امسال ، مسأله اى پيش خواهد آمد ، سعى كن به خاطر آن بيتابى نكنى ، سپس سكوت كردند و با دست به زمين زدند ، سپس رو به من كرده و فرمودند : « * ( يُضِلُّ - الله الظَّالِمِينَ وَيَفْعَلُ الله ما يَشاءُ ) * [1] » .
عرض كردم : قربانت گردم ! قضيّه چيست ؟ فرمودند : هر كس به اين فرزندم ظلم كند و حقّ او را ندهد و امامت او را بعد از من انكار كند مثل كسى خواهد بود كه به علىّ بن ابى طالب عليه السّلام ظلم كرده و حقّ او را نداده و امامت او را بعد از حضرت محمّد صلى الله عليه و آله منكر شده است ، راوى گويد : فهميدم كه حضرت با اين سخنان مىخواهند از مرگ خود و امامت فرزندشان خبر دهند [ پس عرضه

[1] . خداوند ظالمين را گمراه مىكند و هر كارى بخواهد انجام مىدهد : ابراهيم : 27 .

61