نصّى ديگر :
28 - مفضّل بن عمر گويد : « بر حضرت موسى بن جعفر عليهما السّلام وارد شدم و فرزندشان « عليّ » در آغوش آن حضرت بود ، امام كاظم عليه السّلام ايشان را مىبوسيدند و زبانشان را مىمكيدند و ايشان را بر دوش خود مىگذاشتند و در بغل مىگرفتند و مىفرمودند : پدر و مادرم قربان تو ! چقدر خوشبو و خوش خلق و پاك طينت هستى ! فضائلت چقدر آشكار است ! » راوى گويد : « عرض كردم :
قربانت گردم ! محبّتى نسبت به اين كودك در دلم افتاده كه نسبت به هيچ كس جز شما چنين محبّتى در خود احساس نمىكنم » . حضرت فرمودند : « مفضّل ! نسبت او با من ، همچون نسبت من با پدرم است . « * ( ذُرِّيَّةً بَعْضُها مِنْ بَعْضٍ وَالله سَمِيعٌ عَلِيمٌ ) * » [1] عرض كردم آيا او امام بعد از شماست ؟ فرمودند : « بله ، هر كه از او اطاعت كند هدايت و رشد مىيابد و هر كه او را نافرمانى كند ، كافر است » .

[1] . اين كلام ، آيه شريفه 34 سوره آل عمران است كه خداوند در مورد برگزيدن انبياء فرموده است ، معنى آن چنين است : اين برگزيدگان الهى ، برخى ، از نسل برخى ديگرند و خداوند شنوا و داناست .

60