وقتى ميگويد : * ( « إِيَّاكَ نَعْبُدُ » ) * ( فقط تو را مىپرستيم ) خداوند - عزّ و جلّ - ميفرمايد : بنده‌ام راست ميگويد ، فقط مرا مىپرستد ، شاهد باشيد بخاطر اين عبادتش به او ثوابى خواهم داد كه هر كس در اين عبادت با او مخالف بوده به او غبطه بخورد ، و وقتى بگويد : * ( « وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ » ) * ( و فقط از تو كمك مىخواهيم ) خداوند - عزّ و جلّ - ميفرمايد : بنده‌ام از من كمك ميخواهد و به من پناهنده شده است ، شاهد باشيد كه او را بر كارش كمك خواهم كرد و در سختىها به فريادش خواهم رسيد و در روز سختى ، دستش را خواهم گرفت ، و وقتى ميگويد : « * ( اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ ) * » ( ما را به راه راست هدايت كن ) تا آخر سوره ، خداوند ميگويد : اين خواسته اش مستجاب است و آنچه بنده‌ام درخواست كند ، خواهد داشت . دعاهاى بنده‌ام را مستجاب كردم و آنچه را آرزو داشته به او عطا نمودم و او را از آنچه باعث ترس است در امان داشتم .
و فرمود : از امير المؤمنين عليه السّلام سؤال شد : آيا « * ( بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ) * » از فاتحة الكتاب است ؟ حضرت فرمود : بله ، رسول اكرم صلى الله عليه و آله آن را قراءت ميفرمود و آن را جزء آن سوره بحساب مىآورد و ميفرمود : فاتحة الكتاب ، سبع

608