براى بنده‌ام است ، و آنچه را كه بنده‌ام طلب كند بدست خواهد آورد ، وقتى بنده ميگويد : « * ( بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ) * » خداوند جلّ جلاله ميفرمايد : بنده‌ام با نام من آغاز كرد و واجب است بر من كه امورش را به انجام رسانم و احوالش را مبارك گردانم ، و وقتى گويد : « * ( الْحَمْدُ لِلَّه رَبِّ الْعالَمِينَ ) * » ( حمد و ستايش مخصوص پروردگار جهانيان است ) خداوند جلّ جلاله ميفرمايد : بنده‌ام مرا ستود و دانست كه نعمتهايى كه نزد اوست ، از من است و بلاهايى كه از او دفع شده است به قدرت من بوده است ، شما را شاهد مىگيرم كه من نعمتهاى اخروى را به نعمتهاى دنيوىاش اضافه ميكنم ، و بلاهاى آخرت را همان طور كه بلاهاى دنيا را از او دفع كردم ، از او دور خواهم كرد ، وقتى بگويد : * ( « الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ » ) * ، خداوند جلّ جلاله گويد : بنده‌ام شهادت داد كه من رحمان و رحيم هستم ، نصيب او را از رحمتم افزون خواهم كرد ، و بهره اش را از عطا و بخششم زياد خواهم نمود ، وقتى بگويد : « * ( مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ ) * » ( مالك روز قيامت است ) ، خداوند جلّ جلاله گويد : شاهد باشيد ، همان طور كه اعتراف كرد كه من مالك روز قيامت هستم ، روز قيامت حسابش را آسان خواهم گرفت ، و از بدىهايش در خواهم گذشت .

607