در بارهء ملائكه مىفرمايد : « * ( بَلْ عِبادٌ مُكْرَمُونَ ، لا يَسْبِقُونَه بِالْقَوْلِ وَهُمْ بِأَمْرِه يَعْمَلُونَ ، يَعْلَمُ ما بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَما خَلْفَهُمْ وَلا يَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضى وَهُمْ مِنْ خَشْيَتِه مُشْفِقُونَ ) * » ( بلكه بندگان گرامى خدا هستند كه در گفتار از خداوند سبقت نمىگيرند و به دستور او كار مىكنند ، علم خداوند به آنها احاطه دارد و جز براى كسانى كه مورد رضايت خداوند هستند ، شفاعت نمىكنند و از خوف و خشيت الهى در ترس و نگرانى هستند ، انبياء : 26 ، 27 ، 28 ) آنگاه حضرت فرمودند : اگر همان طور كه آنان مىگويند باشد ، پس خداوند اين ملائكه را - در واقع - خلفاى خود در روى زمين قرار داده بود و آنان همچون انبياء و ائمّه بوده‌اند ، آيا از انبياء و ائمّه عليهم السّلام قتل نفس و زنا سر ميزند ؟ آيا نميدانى كه خداوند - عزّ و جلّ - هرگز دنيا را از پيغمبر و يا امامى از جنس بشر ، خالى نگذاشته است ؟ آيا خداوند نفرموده است : « * ( وَما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ إِلَّا رِجالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ مِنْ أَهْلِ الْقُرى ) * » ( و ما قبل از تو هيچ رسولى سوى مردم نفرستاديم مگر مردانى از اهل شهرها كه به آنان وحى نموديم - يوسف : 109 ) پس خداوند خود خبر داده است كه ملائكه را به عنوان امام و حاكم به زمين نفرستاده است بلكه آنان فقط به سوى انبياء فرستاده مىشدند .

553