و برآوردن حوائج است و روز جمعه روز خواستگارى و ازدواج است .
مترجم گويد : « قسمت آخر اين خبر كه در مورد روز چهارشنبه است در كتاب خصال ص 388 نيز ذكر شده است در آن كتاب ، در حاشيه از علَّامهء مجلسى چنين نقل شده است :
صيحه مربوط به قوم صالح است و لذا با پى كردن شتر در روز چهارشنبه منافات دارد ، زيرا بين اين دو واقعه سه روز فاصله بود ، و نيز شكستن سر پيامبر صلى الله عليه و آله در جنگ احد اتّفاق افتاد و مشهور بين مفسّرين و مؤرّخين اين است كه اين واقعه در روز شنبه بود ، و اينها دليل ضعف اين روايت مىباشد ( تا اين جا كلام مرحوم مجلسى تمام شد ) .
( ادامهء كلام مترجم ) و نيز بايد توجّه داشت كه اين خبر داراى مطالبى است كه بسيار مشكل مىتوان آن را به امام معصوم و حجّت بالغهء حقّ نسبت داد و از علائمى كه در سند و متن ذكر شده چنان پيداست كه خبر يا سراسر جعل است يا در آن دسّ شده و مطالبى افزوده گشته است ، مثلا همان طور كه در پاورقى ابتداى خبر ذكر شد ، در هيچ سندى از ائمّهء اطهار ديده نمىشود كه وقتى از پدرشان حديثى نقل كنند به لفظ « حدّثنا » گويند ، زيرا اين لفظ در مواردى به كار مىرود كه مجلس درس و بحثى موجود باشد و در آن مجلس استاد براى شاگردان حديثى را نقل كند ، كه در چنين حالتى شاگرد مىگويد :
حدّثنا . . . . . . و نيز احمد بن عامر كه اين احاديث را از حضرت رضا عليه السّلام نقل ميكند طبق نقل خطيب بغدادى در تاريخ بغداد ، ساكن سامرّاء بوده است ، و نجاشىّ از پسرش عبد الله روايت مىكند كه وى مؤذّن حضرت هادى و عسكرىّ عليه السّلام بوده است و حضرت رضا عليه السّلام هم نه به بغداد رفته‌اند و نه بسامرّاء ، فقطَّ در سفر به طوس از عراق گذشته‌اند ، حال اين سؤال پيش مىآيد كه اين احمد بن عامر ، حضرت رضا عليه السّلام را در كجا زيارت كرده ، و چگونه كتابى را روايت

513