از هيچ پاسخى در نمىماند و از رفتار و گفتار صحيح دور و منحرف نمىشود .
او معصوم است و مؤيّد ، خداوند او را توفيق مىدهد و در راستى و درستى پا برجا و محكم نگه مىدارد . از خطاى لغزش و سقوط در امان است ، خداوند فقط او را اين گونه قرار داده است تا حجّت خدا باشد بر بندگانش و گواه او باشد بر خلقش ، و اين فضل خداست كه به هر كس بخواهد مىدهد ، و خداوند داراى فضلى بزرگ است ، حال آيا بر چنين چيزى توانايى و دسترسى دارند تا بتوانند او را برگزينند ؟ يا فرد منتخب آنان چنين اوصافى دارد تا او را بر ديگران مقدّم بدارند ؟ قسم به خانهء خدا كه از حقّ تجاوز كرده‌اند ، و كتاب خدا را به پشت سر انداخته‌اند ، گويا هيچ نمىدانند ! در كتاب خدا ، شفاء و هدايت است و آنها آن را كنار گذارده و از هواى نفس خود پيروى كرده‌اند ، و لذا خداوند آنان را نكوهش فرموده و مورد نفرت و غضب نموده و هلاك كرده ، مىفرمايد :
چه كسى گمراهتر از آنكه بىراهنماى الهى خودسرانه عمل كند و خدا ستمكاران را راه ننمايد و فرموده « * ( فَتَعْساً لَهُمْ وَأَضَلَّ أَعْمالَهُمْ ) * » ( هلاكت باد بر آنان و خداوند كارهايشان را در بيراهه و گمراهى قرار داد - محمّد : 8 ) و نيز فرموده است :
« * ( كَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ الله وَعِنْدَ الَّذِينَ آمَنُوا كَذلِكَ يَطْبَعُ الله عَلى كُلِّ قَلْبِ مُتَكَبِّرٍ جَبَّارٍ ) * »

457