تعالى به آدم فرمود : « * ( اسْكُنْ أَنْتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلا مِنْها رَغَداً حَيْثُ شِئْتُما وَلا تَقْرَبا هذِه الشَّجَرَةَ ) * » ( خود و همسرت در بهشت ساكن شويد و از رزق و روزى فراوان آن و از هر جاى آن كه خواستيد بخوريد و به اين درخت نزديك نشويد - بقره : 35 ) و به درخت گندم [1] اشاره فرمود ، « * ( فَتَكُونا مِنَ الظَّالِمِينَ ) * » ( كه از ظالمين خواهيد شد - بقره : 35 ) و خداوند به آنان نفرمود : از اين درخت و ساير درختهاى از اين نوع ، نخوريد ، آن دو نيز به آن درخت نزديك نشدند و از آن نخوردند ، بلكه بعد از وسوسهء شيطان از درخت ديگرى [2] خوردند ، و شيطان به آنان چنين گفت : * ( « ما نَهاكُما رَبُّكُما عَنْ هذِه الشَّجَرَةِ ) * » ( پروردگار شما ، شما را از اين درخت نهى نكرده است - اعراف : 20 ) و فقطَّ شما را از نزديك شدن به غير آن نهى كرده ، و شما را از خوردن آن نهى نكرده است مگر به اين خاطر كه فرشته نشويد يا جاودانه و هميشگى نگرديد و براى آنان قسم خورد كه من خير خواه شما هستم ، و آدم و حوّاء تا قبل از آن كسى را نديده بودند كه به دروغ به خدا قسم ياد كند . * ( « فَدَلَّاهُما بِغُرُورٍ » ) * ( آنها را فريب داد - اعراف : 22 ) آنها نيز

[1] . ممكن است مسامحتا در مورد گندم لفظ درخت بكار برده شده باشد ، ولى بهر حال قرآن صراحتا فرموده است « درخت » و گندم هم درخت ندارد .
[2] . ظاهر آيات قرآن اين است كه « شجره » اى كه مورد نهى خداوند بود و « شجره » اى كه آدم از آن خورد يكى بودند ، به عنوان مثال ، رجوع كنيد به آيات 22 - 19 سورهء اعراف .

397