خواهند شد ، حضرت فرمودند : در اين صورت او مىداند كه يك انسان در آن واحد هم زنده است هم مرده ، هم ايستاده است هم نشسته ، هم نابينا است و هم بينا ، و اين محال است .
سليمان گفت : قربانت گردم ، او مىداند كه يكى از آن دو موجود خواهد شد ، حضرت فرمودند : عيبى ندارد ، حال كداميك موجود مىشوند ، آنچه را اراده كرده يا آنچه را اراده نكرده است ؟ ! سليمان گفت : آنچه را اراده كرده است ، حضرت رضا عليه السّلام و مأمون و علماى حاضر در مجلس خنديدند ، حضرت فرمودند : اشتباه كردى و گفتهء اوّل خودت را رها كردى ، در اوّل گفته بودى كه :
« او مىداند كه انسانى امروز خواهد مرد و حال آنكه او اراده نكرده است كه امروز بميرد و مخلوقاتى را خلق مىكند و حال آنكه خودش نمىخواهد آنان را خلق كند » پس وقتى كه از نظر شما جايز نيست كه علم به آنچه كه اراده نكرده تعلَّق گيرد پس فقطَّ آنچه را اراده كرده مىداند .
سليمان گفت : حرف من اين است كه : اراده نه خداست و نه غير خدا ، حضرت فرمودند : اى جاهل ! وقتى مىگويى : خدا نيست در واقع قبول كرده اى

384