آنگاه حضرت رو به سليمان نموده ، فرمودند : گمان مىكنم در اين موضوع ، همانند يهوديان فكر ميكنى ! ؟ سليمان گفت : از چنين چيزى به خدا پناه مىبرم ، مگر يهوديان چه مىگويند ؟ حضرت فرمودند : يهوديان مىگويند : « * ( يَدُ الله مَغْلُولَةٌ ) * » ( دست خدا بسته است ) منظورشان اين است كه خداوند از كار خود فارغ شده و دست كشيده است و ديگر چيزى ايجاد نمىكند ، خداوند هم در جواب مىفرمايد : « * ( غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُوا بِما قالُوا ) * » ( دست آنان بسته باد ، و لعنت شدند به خاطر گفته هايشان - مائده 64 ) . و نيز عدّه اى از پدرم موسى بن جعفر عليهما السّلام در بارهء بداء سؤال كردند ، پدرم فرمودند :
چطور مردم بداء را منكرند ، و همچنين اينكه خداوند امر عدّه اى را براى تصميم در مورد آنان به تأخير بيندازد ، منكر هستند ؟
سليمان گفت : آيهء : « * ( إِنَّا أَنْزَلْناه فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ ) * » ( ما قرآن را در شب قدر نازل كرديم - قدر : 1 ) در رابطه با چه موضوعى نازل شده است ؟ حضرت فرمودند :
اى سليمان ! در شب قدر ، خداوند مقدّرات امسال تا سال آينده را ، از مرگ و زندگى ، خير و شر و رزق و روزى ، همه را مقدّر مىفرمايد ، آنچه را در آن شب مقدّر نمايد ، محتوم و قطعى است . سليمان گفت : حال فهميدم ، قربانت گردم ،

368