( معيّنى ) باقى بماند ، يا قائم به چيز ديگر بوده باشد ، و يا تا مرز چيز ديگرى برپا باشد ، به چيزى تكيه نكرده ، و در چيزى پنهان نشده است ، و اينها همه قبل از خلقت خلق است ، چون چيزى غير از خودش نبوده است و هر صفتى بر او قرار دهى همگى صفاتى است حادث و ترجمانى است كه موجب فهميدن مىشود .
و بدان كه ابداع ، مشيّت و اراده ، سه اسم براى يك چيز هستند ، و اوّلين ابداع ، اراده و مشيّت او ، حروفى بود كه آنها را اصل هر چيزى قرار داد و راهنمايى بر هر مدرك ، و روشنگرى بر هر امر مشتبهى نمود ، و به وسيلهء آن حروف هر چيز اعمّ از حقّ و باطل ، فعل و مفعول ، يا معنى و غير معنى از هم جدا و شناخته مىشود ، و همهء امور بر آنها جمع شده است ، و در آفرينش اين حروف براى آنها ، معناى متناهى و وجودى غير از نفس آنها ، قرار نداد ، زيرا آنها با ابداع و ايجاد ، بوجود آمده‌اند ، و نور ، در اينجا ، اوّلين فعل خداست ، خدايى كه خود نور آسمانها و زمين است ، و حروف از آن فعل ، به فعليّت رسيده‌اند ، و آنها حروفى هستند كه اساس گفتار بر آنهاست ، و عبارات همگى

349