أمير المؤمنين عليه السّلام از حضرت رسول صلى الله عليه و آله روايت فرمود كه هر كس به حوض من ( حوض كوثر ) ايمان نياورد ، خداوند او را بر آن حوض نرساند و هر كس ايمان به شفاعت من نياورد ، خداوند او را به شفاعت من فائز نگرداند ! سپس فرمود :
شفاعت من مربوط به كسانى است كه مرتكب گناهان كبيره مىشوند . و امّا نيكوكاران ، اصلا ، مستحقّ توبيخ و مؤاخذه نيستند . حسين بن خالد گويد : به حضرت عرض كردم : يا ابن رسول الله معنى اين آيه چيست : « * ( وَلا يَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضى ) * » ؟ . ( شفاعت نمىكنند مگر كسى را كه خداوند بپسندد ) فرمود :
يعنى شفاعت نمىكنند مگر كسى را كه خداوند دينش را بپسندد .
مؤلَّف گويد : مؤمن كسى است كه نيكىهايش او را شادان و بدىها و سيّئاتش او را ناراحت كند زيرا پيامبر صلى الله عليه و آله فرمودند : هر كس نيكىاش او را خوشحال كند و بدىهايش ناراحتش نمايد ، مؤمن است .
و هر وقت از بدكردارىهاى خود ناراحت شود ، پشيمان مىگردد و پشيمانى توبه است . و توبه كننده مستحقّ شفاعت و آمرزش است و هر كس از

277