مىفرمود : هر كس خداوند را به مخلوقين تشبيه كند مشرك است ، و هر كس چيزى را كه خداوند نهى فرموده به خدا نسبت دهد ، كافر است . [1] 2 - ابراهيم بن ابى محمود گويد : امام رضا عليه السّلام آيهء شريفهء : « * ( وُجُوه يَوْمَئِذٍ ناضِرَةٌ ، إِلى رَبِّها ناظِرَةٌ ) * » ( صورتهايى در آن روز بشّاش و درخشان بوده ، به پروردگارش مىنگرد ، سورهء قيامت آيات 23 و 22 ) را چنين تفسير كردند :
يعنى اين صورتها درخشان بوده و منتظر ثواب پروردگارش بوده است . [2] 3 - ابو الصّلت هروى گويد : از امام رضا عليه السّلام سؤال كردم كه نظر شما در بارهء اين حديث كه اهل حديث روايت مىكنند : « مؤمنين از منازل و مقامات خود

[1] . مثلا خداوند ، از ظلم كردن نهى فرموده است ، حال اگر كسى خدا را ظالم بداند و ظلم را به خدا نسبت دهد كافر است .
[2] . يعنى « نظر » در اين آيه ، به معنى نگريستن با چشم نيست ، زيرا ديدن خداوند محال است ، بلكه مراد از نگريستن به خدا در اين آيهء شريفهء « انتظار ثواب و رحمت » است .

229