ضمنا كاتب عيسى بن أبى جعفر بوده است ، و نيز از دوستان خاصّ من بشمار مىرفت - بمن گفت : اى أبا عبد الله ! نمىدانى اين مرد صالح در اين روزهايى كه در اين خانه بوده است ، چه زشتىها و منكرات و لهو و لعب و ساز و آوازهايى كه نشنيده است ! و شكّ ندارم كه اصلا چنين وضعى به فكرش هم خطور نمىكرد ، پدرم ( محمّد بن سليمان ) ادامه داد : در همان روزها علىّ بن يعقوب بن عون بن عبّاس بن ربيعه طىّ نامه اى كه احمد بن اسيد دربان و حاجب مخصوص عيسى به او داده بود ، نزد عيسى ، از من بدگويى و سعايت كرده بود ، اين شخص يعنى علىّ بن يعقوب از بزرگان بنى هاشم بشمار ميرفت و از نظر سنّ نيز از ديگران بزرگتر بود و عليرغم كبر سنّ ، شراب مىنوشيد و احمد بن اسيد را به منزل خود دعوت مىكرد و براى او مجلس بزم و عيش و نوش فراهم مىنمود و زنان و مردان آوازه خوان را برايش مىآورد و با اين كارها مىخواست ، احمد بن اسيد ، او را نزد حاكم ( يعنى عيسى ) به نيكى ياد كند ( و به اصطلاح امروز براى او « پارتى » بازى نمايد ) و از جمله مطالب آن نامه ، اين عبارات بود : « شما محمّد بن سليمان را

173