مىشد بر او پيروز مىشد و آن دعا ، دعاى ايمنى از بلاء است . گفتم : آن دعا چيست ؟ فرمود :
« اللَّهمّ بك اساور ، و بك أحاول و بك أحاور ، و بك اصول و بك انتصر ، و بك اموت و بك أحيا ، اسلمت نفسي اليك و فوّضت أمرى اليك ، و لا حول و لا قوّة الَّا با لله العليّ العظيم ، اللَّهمّ إنّك خلقتني و رزقتني و سترتني ، و عن العباد بلطف ما خوّلتني أغنيتني ، و إذا هويت رددتني ، و إذا عثرت قوّمتني ، و إذا مرضت شفيتني و اذا دعوت اجبتني ، يا سيّدي ارض عنّي فقد ارضيتني » .
( خدايا به يارى تو حمله مىكنم و به يارى تو بدنبال مطلوبم مىروم و به يارى تو سخن مىگويم و به يارى تو چيره و غالب مىشوم و بيارى تو پيروز مىشوم ( انتقام ميگيرم ) و به قدرت تو ميميرم ، و با قدرت تو زنده ميشوم ، خود را تسليم تو كردم .
امور و كارهايم را به تو واگذار نمودم ، هيچ نيرو و قدرتى در بين نيست مگر ( به يارى ) خداوند بلند مرتبه و بزرگ ، خداوندا تو مرا آفريدى و روزى دادى و پوشاندى ، و به لطف نعمتهاى خود ، مرا از بندگانت بىنياز كردى ، هر گاه سقوط كنم مرا ( به جاى اوّلم ) باز مىگردانى ، هر گاه بلغزم مرا استوار و پا برجا مىنمايى ، هر گاه مريض شوم شفايم مىدهى و هر گاه ترا بخوانم ، جوابم مىدهى ، خدايم ، سرورم ، مرا كه از خودت راضى كرده اى ! خودت هم از من راضى باش ) .

153