را نمىشناسم ، آن فرستاده مراجعت كرد و اظهار داشت جستجو كن آن را گفتم اين قسم جامه در نزدم نيست ، آن فرستاده بازگشت كه اين قسم جامه در نزد تست جستجوى بيشترى كن .
حسن بن على الوشا گويد مردى اين قسم جامه را نزد من گذاشته و مرا بفروش آن امر كرده بود ليكن من فراموش كرده بودم ، چون كارش كردم آن را در بقچهء زير همهء جامه ها يافتم و براى آن بزرگوار فرستادم . دلالت ديگرى : از صفوان بن يحيى مروى است كه گفت من نزد حضرت رضا ( ع ) بودم كه حسين بن خالد صيرفى بر آن حضرت داخل شد و عرض كرد فداى وجودت شوم ميخواهم با عوارض روم آن بزرگوار فرمود اگر ظفر يافتى بر عافيت اين سفر ملازم باش يعنى در اين سفر خطر است حسين توجهى نكرد و عازم اعواض شد در وسط راه دزدان بر او ريختند و هر چه مال داشت بردند .
« باب پنجاه و پنجم » « در جواب دادن آن حضرت بسؤال ابى قره مصاحب جاثليق » از صفوان بن يحيى مصاحب سابرى مروى است كه گفت ابو قره مصاحب جاثليق از من سؤال كرد كه او را نزد حضرت رضا برم من از حضرت رضا ( ع ) اجازه طلب كردم فرمود او را بمجلس من داخل كن چون ابو قره بمجلس حضرت رضا ( ع ) داخل شد بساط و فرش آن حضرت را بوسيد و گفت در دين ما چنين رسم است كه چون بخواهيم باشراف اهل زمان خود وارد شويم بفرشهاى آنان بوسه زنيم يعنى زمين ادب را مىبوسيم ابى قره بآن بزرگوار عرض كرد اصلحك الله چه ميگوئى در حق فرقهء كه چيزى را ادعا كنند و فرقهء ديگرى كه تعديل شده باشند از براى ايشان شهادت دهند فرمود ادعاى ايشان برقرار است عرض كرد پس از آن فرقه ديگرى ادعاى مطلبى كنند و غير از خودشان شاهدى نيابند فرمود ادعاى ايشان برقرار نيست عرض كرد پس ادعا ميكنم كه عيسى روح الله و كلمهء خدا است و مسلمانان در اين ادعا با ما موافقند و ليكن مسلمانان ادعا ميكنند كه محمد پيغمبر خدا است و ما در اين ادعا از ايشان متابعت نميكنيم و آنچه ما بر آن اجماع داريم بهتر است از آنچه در آن اختلاف داريم حضرت رضا ( ع ) فرمود اسمت چيست عرض كرد يوحنا فرمود اى يوحنا ما بروح الله و كلمة الله بودن آن عيسى كه بمحمد ( ص ) ايمان آورده و بآمدن او بشارت داده باشد و اقرار كرده باشد كه بنده است و براى او پروردگارى ميباشد ايمان آورديم پس اگر آن عيسى كه در نزد تو روح الله و كلمة الله است آن عيسى نيست كه بمحمد ( ص ) ايمان آورده است و آن عيسى

476