از اينكه مردى دوا بر روى دو دستش ماليده است آيا كافى است در وضوى او اينكه روى دوا را مسح كند فرمود بلى روى دوا را مسح ميكند و مجزيست . محمد بن اسهل از پدرش روايت كرده است كه گفت از حضرت رضا ( ع ) سؤال كردم از مردى كه وضو ميگيرد و قدرى از صورت او خشك باقى ميماند فرمود تر ميكند آن را ببعض از جسد خود « مترجم گويد » شايد مراد اين باشد كه چون آن محل باقيمانده را بشويد بعد از آن بحسب ترتيب وضو را تمام ميكند .
از فضل بن شاذان مروى است كه گفت از حضرت رضا ( ع ) شنيدم كه فرمود چون سر مبارك حسين بن على ( ع ) را بشام محنت انجام بردند يزيد ملعون امر كرد كه آن سر را در مجلسش گذاشتند و طعام حاضر ساختند آن ملعون با اصحاب خود شروع كردند بطعام خوردن و شراب خوردند پس از فراغت امر كرد آن سر مبارك را در ميان طشتى گذاشتند و در زير تخت آن دوزخى گذاشتند و بر روى تخت سفرهء شطرنج پهن كردند و آن ملعون نشست بشطرنج بازى كردن و نام حسين و پدر بزرگوارش و جد امجدش را ميبرد و سخريه و استهزا بايشان مينمود و چون بر حريف خود در قمار باختن غالب مىآمد سه مرتبه شراب ميخورد يعنى سه پياله پس از آن باقيماندهء آن را در پهلوى طشت بر روى زمين ميريخت پس هر كسى كه از شيعيان ما باشد بايد از شراب خوردن و شطرنج بازى كردن دورى كند و هر كس شراب يا شطرنج به بيند بايد حسين ( ع ) را ياد كند و يزيد و آل زياد را لعنت كند و اگر چنين كرد حقتعالى گناهان او را محو كند اگر چه بعدد ستارها باشد . از أبو الصلت عبد السلام بن صالح هروى مروى است كه گفت از حضرت على بن موسى الرضا ( ع ) شنيدم كه فرمود اول كسى كه در اسلام فقاع كه قسمتى از شراب است درست كرد در شام خراب يزيد بن معاويه بود يعنى در حالتى كه سر مبارك حضرت حسين ( ع ) را در مجلس خود گذاشته و سفره طعام بر روى آن سر مطهر گسترانيده امر كرد فقاع حاضر ساختند و آن ملعون آن شراب را ميخورد و باصحاب خود ميداد ميخوردند و بايشان ميگفت بخوريد اين شراب را كه شراب مباركيست و از مباركى اين شراب آنست كه ما اول كسى باشيم كه اين شراب را بخوريم و حال اينكه سر دشمن ما مقابل روى ما گذاشته و سفرهء طعام بر روى آن گسترانيده با كمال اطمينان قلوب و سكون نفس طعام و شراب ميخوريم پس هر كس از شيعيان ما است بايد از خوردن فقاع اجتناب كند زيرا كه اينست شراب دشمنان ما و اگر اجتناب از آن نكند از ما نيست . و پدر بزرگوارم از پدرش از پدران خود از على بن ابى طالب ( ع ) روايت كرده است كه آن جناب ( ع ) فرمود رسول خدا فرمود نپوشيد لباس دشمنان مرا و نخوريد طعامهاى دشمنان مرا و نرويد در راههاى دشمن من پس از دشمنان من شويد چنان كه ايشان دشمنان من هستند « مصنف گويد » لباس دشمنان لباس سياه است و طعامهاى دشمنان شرابى است كه مستكننده است از هر چيزى كه بسازند و فقاع است « مترجم گويد » كه فقاع را از شيره جو ميسازند و چون مسكر نيست از اين جهت

261