از اين اموال را زياده تر كند از دنيا و آنچه در دنيا است . پس از آن بشما رد كند و بشما اضعاف و مضاعف دهد در زمانى كه نهايت احتياج داشته باشيد و وقتى از آن وقت محتاجتر نباشيد .
عرض كردند اين شخص كيست فرمود پروردگار عالميانست عرض كردند چگونه نزد خداوند بامانت گذاريم .
فرمود بضعيفان و درويشان مسلمانان صدقه دهيد عرض كردند در اين بيابان درويش و پريشانى كى پيدا مىشود .
فرمود قصد كنيد كه ثلث آن را صدقه دهيد تا حقتعالى باقى آن را از كسى كه مىترسيد نگاهدارد و آنها را دفع كند .
عرض كردند قصد كرديم فرمود خاطر جمع داريد و برويد كه در امان خدا خواهيد بود .
پس براه افتادند ناگاه آن طائفه راهزنان نمودار شدند خوف بر اينها غلبه كرد حضرت ( ع ) فرمود چگونه شما مىترسيد و حال آنكه شما در امان خدا باشيد .
در اين حال راهزنان پيش آمدند و پياده شدند و دست حضرت صادق ( ع ) را بوسيدند و عرض كردند كه ما شب گذشته را در خواب ديديم كه رسول خدا ما را فرمانداد خود را بخدمت شما رسانيم .
آلان ما در نزد تو حاضريم و مصاحبت تو و اين قوم رها نكنيم تا دشمنان و دزدان را از اين قوم دفع كنيم حضرت صادق ( ع ) فرمود ما را بشما احتياجى نيست زيرا كه آن كسى كه ما را از شر شما دفع نموده است از شر هر كسى دفع ميكند .
پس بسلامت گذشتند ثلث مال را صدقه دادند و تجارت ايشان از براى آنها با بركت شد و هر درهمى را ده درهم سود كردند و گفتند چه قدر بسيار بود بركت حضرت صادق ( ع ) و آن جناب بايشان فرمود دانستيد كه معاملهء با خداوند چه قدر بركت دارد پس بر آن مداومت بكنيد و اين گونه معامله را از دست ندهيد . و باين اسناد از حضرت رضا ( ع ) از پدر بزرگوارش موسى بن جعفر ( ع ) است كه آن جناب فرمود حضرت صادق ( ع ) مردى را ديد كه سخت جزع بر مرگ فرزندش ميكند فرمود اى مرد جزع و فزع بر مصيبت كوچك ميكنى و از مصيبت بزرگ غفلت دارى و اگر مهيا و آماده بودى از براى آن مكانى كه فرزند تو بآن مكان واصل شده است . اين قدر جزع تو شدت نداشت و مصيبت تو بمهيا نشدن از براى سفر آخرت بزرگتر است از مصيبت فرزند تو . محمد بن سنان از حضرت رضا على بن موسى روايت كرده كه آن جناب فرمود همانا * ( بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ) * نزديكتر است باسم اعظم خدا از سياهى چشم بسفيدى چشم

245